گزارشی کوتاه برای فیلم «شکلات»

«گر خواهی نشوی رسوا، هم‌رنگ جماعت شو.»

‌
فیلم شکلات اساس و پایهٔ فیلم‌نامه‌ش روی همین ضرب‌المثل شکل گرفته، اما می‌خواهد ضد این ضرب‌المثل باشد.
شهر کوچکی با اهالی مذهبی، شهرداری که تأکید دارد مردم هر یکشنبه کلیسا بروند و دعا بخوانند؛ دو غریبه وارد شهر می‌شوند.
اعتقادات غریبه‌ها با اهالی در تضاد است و همین نکته موتور متحرک فیلم به جلوست.
نبردی اعتقادی و از روی لجبازی بین شهردار و غریبهٔ تازه‌وارد شکل می‌گیرد. ‌

شهردار کنترل مردم را به‌وسیلهٔ کشیش جوان در دست دارد و افرادی که به معنی واقعی کلمه Sheep هستند را تحت سلطهٔ خود درآورده.
اما شهردار نمی‌داند که حتا مسیح هم در راه مردم و خدا متحمل مصائب شد؛ با زور و تحریم نمی‌توان دل مردم را به‌دست آورد، که فقط با «انسانیت» است که انسان‌ها را به‌هم نزدیک می‌کند.
تیم بازیگری فیلم خیلی قوی، طراحی‌ها و موسیقی و دوربین جذاب؛ یک پکیج خوب سینمایی که با کارگردانی خوب «لاسه هالستروم» به‌دست آمد.

شاید تنها نکته‌ای که تو ذوقم می‌زد دیالوگ‌های یک کم زیاد بود که می‌شد فرمال‌تر مطالب را سینمایی‌تر کرد.

ولی در کل فیلم خیلی خوبی که پیشنهاد می‌کنم حتماً ببینید.
‌
نمره من: ۸.۵

./